Kandela (z łac. candela – świeca) – jednostka światłości źródła światła; jednostka podstawowa w układzie SI, oznaczana cd.
Jest to światłość, z jaką świeci w określonym kierunku źródło emitujące promieniowanie monochromatyczne o częstotliwości 5,4·1014 Hz i wydajności energetycznej w tym kierunku równej 1/683 W/sr. Starsza definicja określała kandelę jako światłość 1/600 000 m² powierzchni ciała doskonale czarnego w temperaturze krzepnięcia platyny pod ciśnieniem 1 atmosfery fizycznej. Jednak z powodu trudności w wykonywaniu układu pomiarowego i małej dokładności pomiaru (rzędu 0,1–0,2%), definicja ta została zarzucona w 1979 r. i została zastąpiona nową definicją. Kandela została wprowadzona w roku 1948 przez Międzynarodowy Komitet Miar i Wag. Wcześniej jednostką światłości była świeca.